Śliwkę znano już w starożytnym Egipcie. Była wówczas bardzo ceniona. Obdarowywano nią nawet zmarłych, którym miała zapewnić godziwy posiłek w zaświatach. Jej „praprapraprababcia” pochodzi najprawdopodobniej znad Morza Kaspijskiego. W II w. n.e. śliwka dotarła do Włoch, gdzie stała się prawdziwą ulubienicą Rzymian. To właśnie oni, jako pierwsi zaczęli uprawiać śliwki w sadach i to kilkanaście gatunków naraz. Stąd następnie trafiła do Europy południowo-środkowej i wschodniej. W czasach średniowiecza popularność śliwki nagle zmalała, jednak niedługo później jej zalety zostały na nowo docenione. Od tego momentu na świecie uprawia się ponad 2 tysiące gatunków śliwek, różniących się od siebie rozmiarem, kolorem, smakiem i teksturą.